Ίσως δεν είμαι αρκετά ευαίσθητος, ίσως είναι περίεργο πράγμα η πολιτική ορθότητα. Πρόκειται για τη σύγκριση μιας διαφήμισης, που απαγορεύτηκε ως σεξιστική, με μιαν άλλη, που εξακολουθεί να προβάλλεται κατά κόρον χωρίς να κατηγορηθεί για τίποτε.
Στην πρώτη η γνωστή α-αιδώς τείνει ένα πασχαλινό αυγό σε ένα νεαρό λέγοντας του: «χτύπα σαν άντρας!». Δεν πήγε καθόλου το μυαλό μου, ότι ο κειμενογράφος εννοούσε με το «σαν άντρας» τη βία, που μπορεί να ασκήσει ένας άντρας σε μια γυναίκα. Ίσως κακώς. Βεβαίως, οι καλοί λογοκριτές αποδείχθηκαν ιδιαίτερα ευαίσθητοι στην αποκάλυψη αυτών, που υποκρύπτει ο λόγος.
Στην άλλη, όμως διαφήμιση ενοχλήθηκα. Στην πολυτελή κατοικία του θείου, ο ανιψιός με χίλια δυο τεχνάσματα προσπαθεί να τον ξεκάνει, ώστε να τον κληρονομήσει. Μου φάνηκε χυδαίο και επικίνδυνο τουλάχιστον όσο η μύχια προτροπή της α-αιδούς. Οι λογοκριτές βέβαια έχουν άλλη άποψη…
Νομίζω πάντως, ότι ακόμη μεγαλύτερο ενδιαφέρον και από τη σύγκριση των δύο διαφημίσεων έχει ο τρόπος, που μια φιλελεύθερη κοινωνία, η οποία σε άλλα πεδία λατρεύει την αυτορρύθμιση, προσπαθεί να αυτοπεριοριστεί σε σχέση με το αντιδραστικό, το ποταπό ή το επικίνδυνο, που μάλλον κοχλάζουν κάτω απ΄ το λούστρο.