Απ: Περί φωτός... και συγχώρησης
Γεια σου και πάλι jimakos
-
Τα δύο μέρη του τελευταίου μηνύματός σου σχετίζονται, οπότε απαντώ συνολικά.
-
Το ίδιος πράγμα λέμε, απλά προσπαθώ να το δώσω ολοκληρωμένα.
Στο χριστιανισμό η μετάνοια είναι απαραίτητη και πολύ σωστά το θέτεις.
Η μετάνοια όμως είναι το ΠΡΟτελευταίο βήμα για τη σωτηρία.
Δεν σώζει ακριβώς η μετάνοια αλλά η ΧΑΡΗ που δίνεται όταν ο άνθρωπος μετανιώνει ΚΑΙ ζητά τη Χάρη του Θεού.
-
Η μετάνοια ασφαλώς δείχνει μεταμέλεια και η Αγάπη θα την καλύψει.
Η δικαιοσύνη όμως δεν εκπληρώνεται. Η μετάνοιά είναι καλή και δείχνει ωριμότητα και υπευθυνότητα.
Ξέρεις τι σημαίνει όμως υπευθυνότητα;
Υπευθυνότητα είναι να μπορώ να γίνομαι υπόλογος αναγνωρίζοντας τα λάθη μου και έτοιμος να δεχτώ τις συνέπειες μιας δίκαιης ποινής.
-
Στην πραγματικότητα τον ίδιο τον Θεό κανείς δεν μπορεί ούτε να Τον βλάψει, ούτε να Τον ωφελήσει.
Με το να βρίζει κανείς τον Θεό δεν του προξενεί βλάβη ούτε τον αγγίζει φτύνοντας προς τον ουρανό.
Εδώ ο μόνος που βλάπτεται είναι ο ίδιος ο απαξιωτής Του.
Αν κάποιος κλωτσά με γυμνό ποδαράκι την κόψη του ξυραφιού, δεν τραυματίζεται το ξυράφι αλλά ο ίδιος.
Ο Θεός λοιπόν δεν θίγεται διότι εκ φύσεως είναι πάνω από αυτά.
-
Ο άνθρωπος όμως μπορεί να βλάψει άνθρωπο.
Και ο ζημιωμένος από τη δική μου κακία δεν είναι άτρωτος αλλά τρωτός. Αν ενεργήσω εναντίον του (σωματικά ή ψυχολογικά) βεβαίως θα έχει αντίκτυπο επάνω του.
-
Ο Θεός ως Κύριος Αγάπης είναι και Δίκαιος Κριτής.
Η Αγάπη Του μπορεί να παραβλέψει τις κακίες μου εναντίον Του που ούτως ή άλλως δεν μπορούν να του προξενήσουν κακό
Ως Δίκαιος Κριτής όμως, δεν μπορεί να παραβλέψει τις εναντίον άλλων ανθρώπων κακίες μου, διότι αυτούς αντικειμενικά τους έβλαψα!
-
Η δικαιοσύνη (Θεού και ανθρώπων) δεν θα ήταν δικαιοσύνη αν σε όποιον έλεγε "συγγνώμη" τον άφηνε ελεύθερο.
Μπορεί να ληφθεί υπ'όψιν η μετάνοια, αλλά οφείλεται και η ποινή.
-
Η ποινή λοιπόν που αναλογεί σε κάθε άνθρωπο, "πληρώθηκε" από΄τον Χριστό με τη Σταύρωσή Του.
Τώρα όποιος μετανιώνει ΚΑΙ αποδέχεται αυτήν την προσφορά, παίρνει ΧΑΡΗ ενώπιον του Θεού ανεξάρτητα από το αν λάβει Χάρη ενώπιον των ανθρώπων ή όχι.
Η ανθρώπινη δικαιοσύνη εκπληρώνεται με την όποια ποινή επιβάλλει ένα δικαστήριο ανθρώπων ανεξάρτητα ή/και ανάλογα από τη μετάνοια ή μη του ένοχου.
-
Στο ουράνιο "δικαστήριο" χρειαζόμαστε έναν Δυνατό "συνήγορο υπεράσπισης". Όχι Δυνατό σε ρητορική αλλά σε ΕΡΓΑ.
Και αυτός είναι ο Χριστός που δεν θα χρειαστεί να ασκήσει ρητορική αλλά απλά να δειξει τους τύπους των ήλων στα χέρια Του και να πει απλά... "Αυτός-Αυτή, είναι δικοί Μου, αγορασμένοι με το Αίμα Μου!"
