Απ: Περί φωτός... και συγχώρησης
Δυνατό το "ταρτζάρισμα" αλλά δεν είναι φάουλ.
Ξέρεις τι είναι τo Gedanken experiment?
Ο σχεδόν ισότιμός μου Αϊνστάιν(...) χρειαζόταν πειραματική διαδικασία για πράγματα που ήταν και είναι αδύνατον να εκτελεστούν στην πράξη.
-
Έτσι, επινόησε τα "νοητικά πειράματα". Έφτιαχνε στο μυαλό του τα δεδομένα και τις αρχικές συνθήκες και κατόπιν καβαλούσε μια ακτίνα φωτός και παρατηρούσε το φυσικό κόσμο και τη μορφή που έχει αν κινείται κανείς με τέτοια ταχύτητα.
-
Ε, όταν το διάβασα αυτό (ήμουν περίπου 5 ετών όταν μελέτησα τη Γενική Θεωρία της Σχετικότητας) το έκανα δικό μου.
Με έχει βοηθήσει αυτό να κατανοώ πράγματα που στις υφιστάμενες συνθήκες χώρου και χρόνου αδυνατώ να κατανοήσω.
Μελετώντας τη Γραφή (και όχι μόνο) συχνά αφήνω το βιβλίο, γέρνω το κεφάλι πίσω, κλείνω τα μάτια και ταξιδεύω στο χώρο και στο χρόνο για να φύγω απ'τα δεδομένα μου και να "βιώσω" τις πραγματικές συνθήκες.
Τα χρόνια στα οποία αναφέρεσαι είναι σχετικά δύσκολο να προσεγγιστούν και πολύ περισσότερο στην περιοχή των Μωαβιτών και Αμμωνιτών (ποιων Αμμανιτών μπρε; )
Έχω ψιλοβαρεθεί να κάνω τον ξερόλα (παρότι τα ξέρω όλα) και τον μεγάλο απολογητή (παρότι είμαι τεράστιος) και οφείλω να ομολογήσω πριν παρέλθει η νεότητά μου, πως όταν πρωτοδιάβασα την Π.Διαθήκη, είχα έντονες ενστάσεις για τη "πρακτική" του Θεού.
Βεβαίως αναγνώριζα στοιχεία του Θεού της Κ.Διαθήκης και στην Παλιά, αλλά πολύ μα πολύ συχνά έπεφτα σε σημεία που ο Θεός μου έμοιαζε σκληρός και με το συμπάθιο κάποιες φορές απάνθρωπος.
Βιώνοντας ήδη μια σχέση μαζί Του (με τρόπο που δεν θα αναπτύξω εδώ) ομολογώ πως αδυνατούσα να Τον εξηγήσω σε όλο το μήκος και πλάτος της Π.Δ.
Βέβαια κάθε επιπόλαιος ερμηνευτής της Γραφής, εξανθρωπίζει δραματικά τη θεϊκή υπόσταση και συνήθως επιχειρεί να εξηγήσει τα ανεξήγητα του ΥπερΦυσικού πεδίου στο Φυσικό.
Δηλαδή, κάθε αξιοπρεπής θεολόγος, ενώ είναι πανάσχετος με το Φυσικό Κόσμο (πχ κοιτάει τα πουλάκια στον ουρανό αν τον ρωτήσεις γιατί η κβαντομηχανική εξηγεί το μικρόκοσμο αλλά η Σχετικότητα το μακρόκοσμο) είναι λαλίστατος και γεμάτος έπαρση και κυρίως βεβαιότητα στο να εξηγεί τα πάντα περί ΥπερΦυσικού.
Έχω σημειωμένο με κίτρινο highlight στη Γραφή μου το σημείο που με λοξό χαμογελάκι (φαντάζομαι) ο Χριστός σημειώνει ... "Γατάκια χνουδωτά, δεν πιστεύετε για τα επίγεια που σας μιλώ και θα πιστέψετε αν σας πω για τα επουράνια; " (μεταφρ mat και μόνο)
Έτσι είναι φίλε... Το 99% του πληθυσμού νομίζει πως το μήλο πέφτει κάτω από τη μηλιά λόγω της έλξης της Γης ενώ στην πραγματικότητα απλά κυλά προς το "πηγάδι του χώρου" που δημιουργεί η μάζα της μηλιάς και της Γης γενικότερα.
(Α ρε σύντροφε Άλμπερτ, μόνο εγώ σε καταλαβαίνω...)
Θέλω να πω, δεν ξέρουμε τι είναι αυτό που μας περιβάλει στον αισθητό κόσμο, αλλά με ευκολία κρίνουμε και εξηγούμε τα αόρατα...
Για να ξεδιπλώσω τη σκέψη μου στο θέμα του "παράδοξου" της Π.Δ. θα χρειαστώ πολύ μελάνι ακόμα, οπότε συνοψίζω τα παραπάνω με λίγες μόνο φράσεις.
Κατ'αρχάς κάτι αξιοσημείωτο. ΔΕΝ θα ξέραμε για τις σφαγές λαών από τους εβραίους της ΠΔ αν η ίδια η Γραφή δεν τους ξεμπρόστιαζε !!!
Εδώ κάνω σύνδεση με το 2. από το άλλο μήνυμά σου.
Ωστόσο ελάχιστα προσέχουμε σφαγές που υπέστησαν οι ίδιοι οι εβραίοι υπό τα "επιτρέπω" του Θεού.
Ο Θεός ΟΥΤΕ στην ΠΔ (ούτε στην ΚΔ) δεν ήταν/είναι Θεός ομάδων αλλά εμπλέκεται σε ΠΡΟΣΩΠΙΚΕΣ σχέσεις με άτομα.
Ούτε δικαιώνει ούτε κατακρίνει κανέναν επειδή ανήκει ή δεν ανήκει σε αγέλη.
Σε κάθε περίπτωση καθένας από εμάς και Εκείνος είμαστε ενώπιος ενωπίω.
Στη Μέση Ανατολή της π.Χ. εποχής δεν έχουμε συνθήκες Ντουμπάι. Αν σαν ξένος περνούσες από πόλη ντόπιων και τους "γυάλιζες" σε έκαναν κακά πραγματάκια και μετά σε έψηναν εις οσμήν ευωδίας του Μολώχ και μετά σε έτρωγαν γλείφοντας και τα κοκαλάκια.
Τα χρόνια της ΠΔ δεν είναι καν ρωμαϊκά χρόνια όπου τουλάχιστον (έστω τυπικά) χρειαζόταν δίκη για να στοιχειοθετηθεί κατηγορία.
Είμαστε σε εποχή και περιοχή που αν δεν μου κάτσεις καλά στο μάτι, σου σπάω το κεφάλι και τρώω το μυαλό σου σαν αρνίσιο.
Είμαστε σε εποχή που ο "πολιτισμός" της περιοχής δεν σηκώνει "αγαπάτε τους εχθρούς σας". Έχω πει και μεταξύ χριστιανών (σοκάροντας είναι αλήθεια) πως αν ο Χριστός ερχόταν με τη γνωστή μας διδασκαλία Του την εποχή του Δαβίδ ή του προφήτη Ηλία δεν αποκλείεται να Τον σταύρωναν αυτοί οι ίδιοι.
Υπάρχουν διαφορετικές αντιλήψεις, διαφορετική κατανόηση του καλού-κακού και διαφορετικές επιρροές (για να συνδέσω και άλλα μηνύματά μας) από έναν περιβάλλοντα κόσμο μπροστά στον οποίον ακόμα και οι σημερινοί Τζιχαντιστές θα έμοιαζαν αρσακειάδες.
Δεν θα γεννιόντουσαν ποτέ ο Ιωσήφ και η Μαρία αν στην Ιεβούς (Ιερουσαλήμ προ εβραίων) αντί για εβραίους είχαμε μια κοινότητα χριστιανών που περπατούν προσεκτικά μη σκοτώσουν κανα μυρμήγκι.
Θα μου πεις γιατί ο Θεός διάλεξε τους εβραίους και όχι πχ τους Έλληνες για την καταγωγή του Χριστού;
Εκτός του ότι τότε θα ρωτούσαμε γιατί διάλεξε τους Έλληνες και όχι τους Απάτσι (και αυτό δεν έχει τέλος) υπάρχει ένας πιο σημαντικός λόγος.
Κατά τη γνώμη μου ο Θεός ΔΕΝ διάλεξε φυλή για την καταγωγή του Χριστού αλλά ΑΤΟΜΑ που επέμειναν ως τέλους στο μονοθεϊσμό και ήταν εύκολοι στον αυτοέλεγχο, στη μετάνοια, στην πρόθεση να γίνουν καλύτεροι.
Θυμίζω πως στην αφήγηση της Π.Δ., στο μεγαλύτερο πλαίσιο χρόνου, ΔΕΝ υπάρχουν εβραίοι. Ο Θεός φαίνεται να προχωράει το σχέδιό Του, με ΑΤΟΜΑ προ αλλά και μετά Αβραάμ (εβραίων).
Αν θες, μελέτησε προσεκτικά τα βιβλία Βασιλέων και Χρονικών στην ΠΔ και δες τι "τσεκούρι" πέφτει και τι αυστηρή κριτική για πολιτική και ιερατική ηγεσία.
Αν (λογικά) οι Έλληνες δεν γράφουν ιστορία κατά των Ελλήνων, τότε ούτε οι Εβραίοι γράφουν κατά των Εβραίων.
ΑΠΟ ΠΟΥ προέρχεται λοιπόν αυτή η παράξενη φάρα των προφητών που τα "έχωνε" κανονικά στις ανθρώπινες αρχές και εξουσίες του ίδιου τους του γένους;
Γιατί ο Θεός αφήνει να γίνονται σφαγές κατά του "περιούσιου λαού" με αποκορύφωμα το κατασφάξιμο και εξευτελισμό τους καθώς και την καταστροφή της πρωτεύουσας και του αρχιτεκτονικού θαύματος του Ναού τους τους από τους Βαβυλώνιους και μερικούς αιώνες αργότερα τα ίδια και χειρότερα από τους Ρωμαίους ;
Ντρεντ μου, δεν ολοκληρώνω το κατεβατό σαν να εξηγώ. Επιχειρώ όμως να παραμετροποιήσω. Να προσθέσω συνιστώσες σε ένα θέμα που δεν έχει μόνο μία ανάγνωση.
Κλείνω με μία μόνο σημείωση σε ένα ζήτημα του επιλόγου στο μήνυμά σου.
Έγραψες.. "Έμειναν να επιβιώσουν μόνο οι δράστες της γενοκτονίας.... Και αυτοί να επηρεάσουν με τα δόγματά τους κάμποσους, κι εμάς μαζί...."
Δεν υπήρξε ακριβώς γενοκτονία (αν και αυτό δεν μειώνει τη φρίκη) Αμμωνιτών και Μωαβιτών επί ΠΔ αφού τους περιποιήθηκε και η ελληνική αυτοκρατορία.ής επέλασης.
Αλλά και από αυτό επέζησαν αφού υπάρχει αναφορά για αυτούς μ.Χ.
Πέρα από αυτό όμως, σφαγές όπως πολύ καλά γνωρίζουμε έγιναν και από "χριστιανούς" (δεν έχω και δυνατότητα bold να κάνω έντονα τα εισαγωγικά"
ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ έχεις δίκιο για τους σφάχτες που επηρέασαν (και επηρεάζουν) λαούς και ιδέες μάλιστα σε περιπτώσεις εμπορευόμενοι ψυχές!
Ξέρεις πως είμαι ολίγον Λούκυ Λουκ και οι ιδέες μου ως άλλη Ντόλυ με πάνε σε μοναχικά βουνά και διαδρομές και ιδιαίτερα στο θέμα τους Θεού ΔΕΝ προτείνω ανθρώπους ή ομάδες ως αυθεντίες στα ουράνια θέματα.
Πόσο δεν μάλλον τον εαυτό μου και στον αγύριστο από εμένα αυτά.
Αντίθετα υποστηρίζω με όλη τη δύναμη της ψυχής μου πως όποιος πιστεύει στον Θεό επειδή έτσι τον οδηγούν άλλοι, είναι σε ΠΛΑΝΗ.
Βεβαίως ως χριστιανός πιστεύω στο κήρυγμα του ευαγγελίου και στην καλώς εννοούμενη "διαφήμιση" του ονόματος του Κυρίου.
Ωστόσο, αν κάποιος πιστέψει επειδή θα τον πείσει ένας κήρυκας, μπαίνει σε μια ασθενή σχέση με τον Θεό μέσω μεσίτη-ανθρώπου που εξ ορισμού έχει καμπούρα γεμάτη προσωπικές του ελλείψεις, λάθη αμαρτίες.
Η Γραφή ξεκάθαρα διακηρύττει πως είναι ΕΝΑΣ Θεός, ΕΝΑΣ και ο μεσίτης μεταξύ Θεού και ανθρώπων... ο Χριστός!
Πιστεύω σε έναν Θεό που αναπτύσσει προσωπική σχέση με τον άνθρωπο. Και έχω βιώσει και δει πως όποιος αντέχει να το δεχτεί αυτό, αποκτά προσωπική σχέση με τον Θεό χωρίς ανάγκη Μωυσήδων που θα ελέγχουν τη σχέση μαζί Του, καθώς στην ΚΔ τα ζητούμενα του Θεού δεν χαράσσονται σε πέτρινες πλάκες αλλά σε καρδιές που αναζητούν την αλήθεια.
Υ.Γ.
Αυτό..πως ήμουν 5 ετών όταν διάβασα τη σχετικότητα.. ψέματα ήταν.
Ήμουν τριών.
