Η ΨΕΥΔΑΙΣΘΗΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΜΑΣ
Τι θα συνέβαινε αν ξαφνικά δεν είχα καμία από τις 5 αισθήσεις μου;
Θα εξακολουθούσα να ξέρω πώς υπάρχω αλλά δεν θα ήξερα πού και τι άλλο υπάρχει εκτός από εμένα.
Τώρα που έχω και τις 5 αισθήσεις μου (ο γράφων που έχει αυτό το προνόμιο να έχει και τις 5) λέω πως εκτός του ότι ξέρω πως υπάρχω, αντιλαμβάνομαι και τον κόσμο που με περιβάλλει.
Πόσο αληθινή όμως, (ή για να το πω πιο σωστά) πόσο αντικειμενική είναι η αντίληψη που έχω για τον κόσμο που με περιβάλλει;
ΚΑΜΙΑ από τις αισθήσεις μου δεν μου δίνει πλήρως την πληροφορία που καταφθάνει σε κάθε ομάδα των αισθητηρίων μου.
Διότι απλά, ο εγκέφαλός μου, αντιλαμβάνεται μόνο ένα μέρος των ερεθισμάτων που φτάνουν στα αισθητήριά μου.
Και για την ακρίβεια, μόνο ένα μικρό μέρος αυτών.
Συνεπώς, δεν ξέρω (τουλάχιστον δια των αισθήσεων) την πραγματική υφή, οσμή, όψη, ήχο, ούτε καν το σχήμα του κόσμου που με περιβάλλει.
Ζω κυριολεκτικά σε μία ψευδαίσθηση.
Πώς και γιατί η φύση αποφάσισε να μπορώ πχ να βλέπω χρώματα και σχήματα ενώ το σύνολο των συχνοτήτων της ενέργειας στο περιβάλλον είναι θεωρητικά άπειρο;
Αν έβλεπα δηλαδή το σύνολο των συχνοτήτων του "φωτός" (ενέργειας) θα έπρεπε να βλέπω μόνο ένα λευκό φόντο. Θα έπρεπε δηλαδή να είμαι τυφλός μόνο που αντί για σκοτάδι θα έπρεπε να βλέπω μόνο ένα λευκό κάλυμμα του παντός.
