Απ: Αρχαιοπληξία ,ζωτική ανάγκη ή πεδίο πολιτικής αντιπαράθε
Ναι, σωστά κι εγώ αυτό λέω. Να μην έχουν τη δική μου εμπειρία οι μαθητές του Γυμνασίου...
Ας πω όμως κι αυτό ως κατακλείδα, από την πλευρά μου, για το θέμα. Είδα στο "Βήμα της Κυρικής" να υποστηρίζεται από το Νάσο Βαγενά η γνωστή άποψη, ότι μέσω της διδασκαλίας των Αρχαίων τα παιδιά θα μάθουν καλύτερα τη Νέα Ελληνική. Πριν σκεφτείς με ιερό δέος τους μαθητές και τη δυνατότητα τους να πλησιάσουν τα κείμενα του Παπαδιαμάντη ας επαναλάβω ότι υποστηρίζω τη διδασκαλία από μετάφραση μόνο στο Γυμνάσιο. Στο Λύκειο, που δεν θα λειτουργεί ως φροντιστήριο για τις Πανελλήνιες (πράγμα εύκολο, αρκεί βέβαια να το θελήσει κάποτε το Υπουργείο της Παιδείας), να διδάσκεται η αρχαία γλώσσα από το πρωτότυπο. Λέω δηλαδή, ότι δεν γνωρίζω καμμία άλλη χώρα στον κόσμο, οπου να διδάσκεται σε μαθητές δώδεκα έως δεκαπέντε ετών η αρχαιότερη μορφή της γλωσσας τους, ώστε να μάθουν καλύτερα τη μητρική τους. Μιλάω βέβαια για χώρες και εκπαιδευτικά συστήματα, που δεν είναι βουτηγμένα στην ιδεοληψία...
Όσο για τα Ευαγγέλια και το "Πάτερ ημών" πιστεύω πως πρέπει να μείνουν στη γλώσσα που γράφτηκαν. Βαθιά υποκειμενική άποψη βέβαια. Είναι για εμένα θέμα αισθητικής και βιώματος μυστηριακού της παιδικής ηλικίας. Παράλληλα όμως ας δίνεται κάποια βαρύτητα και στη μετάφραση για να αποφεύγονται χοντροκομμένες παρανοήσεις, όπως εκείνη της λαϊκής γυναίκας με την αρτοκλασία και το Χριστό...
