Απ: ΠΑΙΔΕΙΑ
[[[ΞΕΡΩ ΠΩΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΠΝΕΥΜΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ....]]]
Χο, χο!
Μόνο τα παιδιά;
Θυμάμαι όταν, νεοσύλλεκτος ακόμα, μου ανακοίνωσα το πρωί της πρώτης μου Κυριακής στον στρατό:
-Όλοι για εκκλησιασμό!
Κάποιος ρώτησε:
-Και αν κάποιος δεν θέλει;
Η απάντηση:
-Να πάρει τη μάπα και να γλύψει όλους τους θαλάμους τις σκάλες και τους διαδρόμους!
Μετά από αυτά τα λόγια, φυσικά προτίμησα τη μάπα.
[[[ΚΙ ΟΜΩΣ,ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΑΡΝΗΣΗ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΕΧΟΥΝ ΦΟΒΟ ΘΕΟΥ ΠΡΑΓΜΑ Ο Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΦΕΡΕΙ ΕΜΦΥΤΑ ΑΝ ΔΕΝ ΤΟΝ ΕΚΡΡΙΖΩΣΟΥΝ]]]
Όντως.
Είχα αφεθεί επί χρόνια στον ύπνο της εκκοσμίκευσης και όντας στο εξωτερικό, μακρυά από ελληνικές εκκλησίες, λησμόνησα και θεό και θεία.
Όταν το 5-χρονο παιδί μου με ρώτησε αν πιστεύω στον Χριστό, του είπα πως μπορεί να είναι Θεός, αλλά δεν είμαι σίγουρος.
Έλαβα την απάντηση:
-Μα δεν το βλέπεις; Είναι Θεός!
(σημειώνω, πως η μητέρα του ήταν απόλυτα άθεη, δηλ. κανείς δεν του δίδαξε χριστιανισμό.
Η παραπάνω φράση του παιδιού μου, είναι αυτή που με επανέφερε στην τροχιά προσέγγισης του Χριστού.
Με 2 λόγια, με δίδαξε άμεσα το 5χρονο παιδί μου.
