Απ: μην τα περιμένουμε........
[[[Στο Ναυαρίνο δεν ήθελε να μείνει έξω από τα γεγονότα ως μεγάλη δύναμη. Και ακολούθησε τους άλλους δύο μεγάλους της εποχής.]]]
Αδιαφιλονίκητα είναι όπως τα γράφεις.
Με την υπογράμμιση, όμως, πως ο ρωσικός στόλος στο Ναυαρίνο δεν πολέμησε χλιαρά, όπως η πολιτική των Ρώσων ιθυνόντων, αλλά με καρδιά, επενέβη στην κρισιμότερη στιγμή της ναυμαχίας και η επέμβασή του υπήρξε καθοριστική για την έκβασή της.
Όσο η Ρωσία μένει μακρυά από την ολοκληρωμένη δημοκρατία, τόσο θα ρέπει προς ανατολικά μοντέλα, άρα και προς επιθετικότητα,τυχοδιωκτισμούς και καθυστέρηση.
[[[Πάντως φιλελληνικό ρεύμα προς τον Αγώνα από τη Ρωσία δεν υπήρξε, αντίθετα από αυτό που συνέβη από τις χώρες της Δύσης...…………… Και καλά θα βοηθούσε το «ξανθό γένος»... ]]]
Για άλλη μια φορά, μου φαίνεται πως διαβάζεις μονόπλευρα την ιστορία:
"...Πιστή Ελληνίδα μην κλαις»
Πιστή Ελληνίδα μην κλαις – έπεσε ήρωας
το βόλι του εχθρού καρφώθηκε στο στήθος.
Μην κλαις – εσύ δεν ήσουν που πριν την πρώτη μάχη
καθόρισες το ματωμένο δρόμο της τιμής;
Το βαρύ χωρισμό αισθανόμενος τότε
το χέρι σε σένα πανηγυρικά ο σύζυγος άπλωσε.
Με δάκρυα το βρέφος του ευλόγησε
Της ελευθερίας όμως το μαύρο λάβαρο θορύβησε.
Όπως ο Αριστογείτων με μύρτο το σπαθί του περιτύλιξε
όρμησε στη σφαγή πέφτοντας,
τη μεγάλη ιερή υπόθεση υπερασπίστηκε...."
Αλέξανδρος Πούσκιν
