Απ: Περί κατάστιχων...
Αχ και βιάζεσαι. Και κάτι παθαίνει όποιος βιάζεται...
Είπα κάτι πολύ απλό και το επαναλαμβάνω εμπλουτισμένο... Ο ίδιος ανέφερες πως στα «περιούσια» μέρη ένας ξένος ήταν πάρα πολύ πιθανόν να αποτελέσει γεύμα για τον κοντινό οικισμό... Και σημείωσα ότι, αν στα ελληνικά φύλα, που δεν τα χαρακτήριζαν τέτοιες συνήθειες βαρβαρότητας, καταπιάστηκαν να αποτυπώσουν κείμενα-ποταμούς μόλις τον 8ο π.Χ. αιώνα, είναι παντελώς απίθανο οι Μάο Μάο να καταπιάστηκαν με κάτι αντίστοιχο νωρίτερα. Νιάου νιάου στα κεραμίδια είναι η υπόθεση και αλοίμονο σε όποιον προσπαθεί να πιαστεί από θεωρίες που δεν πατάνε πουθενά...
Αν ψάξουμε σπαράγματα κειμένων, καμμία προσευχή, κανένα λογιστικό κατάστιχο, προφανώς και πάμε κάμποσο πίσω σε σειρά πολιτισμών. Δε μιλάμε όμως εδώ για κάτι τέτοιο. Εδώ μιλάμε για μεγάλα κείμενα πολλών χιλιάδων λέξεων. Και τέτοια κείμενα δεν περιμέναμε να γράψουν πρώτα οι ξεχασμένοι κανίβαλοι...
Όσο για τα αλφάβητα που πρωτοπόρησαν: η γεωργική επανάσταση στη Μεσοποταμία είναι που έκανε το νομάδα καλλιεργητή και η ανάγκη να οργανώσει την παραγωγή του είναι που του έδωσε κίνητρο για καταγραφή, άρα για σημάδια που επέτρεπαν σύνταξη λέξεων, άρα για γλώσσα. Αυτά όμως συνέβησαν ανατολικότερα από άγονες περιοχές (Σινά και Παλαιστίνες), μεταξύ Τίγρη και Ευφράτη φυσικά... Και δεν είναι μόνο η γλώσσα που κρίθηκε απαραίτητη. Αλλά εκεί το πήγαν παραπέρα σκεπτόμενοι μεταφυσικά και υπερφυσικά φαινόμενα και συνέλαβαν κάτι ιδέες. Ιδέες που θα δούμε στη συνέχεια πώς αξιοποιήθηκαν από λαούς δυτικότερα....................
Κατόπιν αυτής της σκέψης, με δεδομένο δηλαδή πως κείμενα-ποταμούς ΔΕΝ αναμένουμε στο απώτερο παρελθόν, το αυτονόητο είναι το τοπικό ιερατείο να θέλησε να πραγματώσει αυτό που τα άλλα αντίστοιχα ιερατεία (αιγυπτιακό, Βαβυλωνιακό κλπ.) είχαν ήδη κάνει. Να στήσουν θρησκευτική αντίληψη και να την αποτυπώσουν σε κείμενα. Αν λοιπόν το 500 π.Χ. για πρώτη φορά καταπιάστηκαν με συγγραφή δεν είχαν κανένα φόβο Θεού να τους καταδυναστεύει. Αυτό όντως μπορεί να αφορούσε Μασορίτες του 900 μ.Χ. που αντέγραφαν. Ο πρώτος όμως συντάκτης ΔΕΝ είχε τέτοιες σκοτούρες. Είχε όμως ΑΛΛΕΣ. Είχε την παράδοση αιχμαλωσίας και ταπείνωσης. Ως πνευματικός ηγέτης του λαού είχε κάθε λόγο και καθήκον να ερμηνεύσει το τραγικό παρελθόν έτσι ώστε να δώσει μπούσουλα για το παρόν και το μέλλον. Κρίνοντας δε εκ των υστέρων τα γεγονότα είχε μεγάλη άνεση δημιουργικής πρωτοβουλίας.............
Κάτι περί αξιοπιστίας τώρα της ΠΔ. Αν αφήσουμε τον Ηρόδοτο, το να λέμε πως η ΠΔ είναι ανώτερο άλλων ιστορικών κειμένων, είναι κάπως τολμηρό....... Σε κάθε όμως περίπτωση, είναι προφανώς ένα σημαντικό ντοκουμέντο σε σχέση με την καταγραφή της ιστορίας. Και όταν αποτυπώνεται σε ένα κείμενο ιστορία, αυτό σε τίποτα δεν έχει να κάνει με θεοπνευστία φυσικά... Τι δουλειά έχει ένα ιστορικό ντοκουμέντο με θεωρίες θεοπνευστίας, που αν θα μπορούσε να τη φανταστεί κανείς, δεν μπορεί παρά να αφορούσε μυστηριακό κείμενο, κείμενο προσευχών κλπ. Όχι αναφορά σε πολιορκίες και μάχες...
Συνεχίζεται φυσικά...
